Σελίδες

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

O ρατσισμός των παντρεμένων


Η Χριστίνα Ταχιάου έχει δίκιο. Ο ρατσισμός εναντίον των ανύπαντρων-ελεύθερων-εργένηδων είναι δεδομένος. Εγωπαθείς, εγωιστές, ανώριμοι, ρεμάλια, παρτάλια, ευθυνόφοβοι, μπορεί και κρυφός gay, είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που ακούω χρόνια για μένα και τους άλλους ανύπαντρους.

“Δεν έχεις παιδιά και δεν ξέρεις, γι’ αυτό δεν μπορείς να μιλάς ή να έχεις άποψη”. Αυτή είναι η μόνιμη απάντηση των περισσοτέρων παντρεμένων φίλων μου όταν ανοίγουν θέματα που έχουν να κάνουν με την διαπαιδαγώγηση ή την προστασία των παιδιών από σύγχρονα και παλαιότερα ζητήματα (Internet, ναρκωτικές ουσίες κλπ). Μπορεί και να είναι έτσι.
Από την άλλη όμως, ελάχιστοι παντρεμένοι/παντρεμένες μπορούν σήμερα να με πείσουν για το πόσo καλά περνάνε στα σπίτια τους και πόσο λογικά διαχειρίζονται τα καθημερινά τους προβλήματα. Τα αληθινά ευτυχισμένα ζευγάρια, και όχι αυτά που παίζουν θέατρο, είναι ελάχιστα. Γιατί οκτώ στις δέκα ιστορίες που ακούω από παιδάκι από παντρεμένους, ιδιαίτερα τους άνδρες αυτό είναι αλήθεια, έχουν να κάνουν με τις κάτωθι παρατηρήσεις (σε παρένθεση παραθέτω και τα δικά μου σχόλια-απαντήσεις σε αυτούς και αυτές) :
- Δεν τον/την αντέχω άλλο, μου γυρίζει τα μυαλά ανάποδα (σ.σ. αν δεν αντέχεις την μοναξιά, σκάσε και μη μιλάς, διαφορετικά πάρε διαζύγιο)
- Αν δεν ήταν τα παιδιά, θα είχα πάρει διαζύγιο (σ.σ. καημένα παιδάκια)
- Το ξέρω πως με κερατώνει, αλλά έχω τα παιδιά (σ.σ. δεν είμαστε στην χρονιά του 1950, ζήτα διαζύγιο εκτός και αν τον/την παντρεύτηκες για την περιουσία του ή απλά έχεις βρει την “ασφάλεια” σου και ανέχεσαι την παραπάνω συμπεριφορά)
- Κάνουμε σεξ 6 φορές το δίμηνο (σ.σ. ασχολίαστο)
- Ο/η πεθερός/πεθερά με προσβάλλει και μου πρήζει τα συκώτια (σ.σ. γιατί δεν τα του χώνεις και συ; Εκτός και αν σας πληρώνει-εξοφλεί διάφορους λογαριασμούς και δόσεις, διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος να ανέχεσαι τέτοια συμπεριφορά)
- Κοιμόμαστε σε διαφορετικά κρεβάτια/δωμάτια (σ.σ. ασχολίαστο επίσης)
- Ευτυχώς που “παρκάραμε” τα παιδιά στους παππούδες και ηρεμήσαμε (σ.σ. ωραία έκφραση για τα παιδιά σας, παρκάρω-σταθμεύω λες και είναι αντικείμενα)
- Δεν υπάρχει μονογαμία (σ.σ. ναι! Μου το έχουν πει και αυτό παντρεμένοι φίλοι και φίλες! Ε, τότε γιατί παντρεύτηκες; Τι διάολο περίμενες;)
- Ο γάμος θέλει υποχωρήσεις (σ.σ. ναι, και πάντα τις κάνει ο άλλος και όχι εμείς)
Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ περισσότερο. Χωρίς να το κουράζουμε πολύ, ο καθένας από εμάς κάνει τις επιλογές του. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως όσοι δεν “υπογράφουμε” την κοινωνική σύμβαση-συμβόλαιο με τον τίτλο “‘Όλοι έτσι κάνουν, παντρεύονται και κάνουν οικογένεια-παιδιά” είμαστε για τα μπάζα, εγωπαθείς και ανώριμοι. Ούτε σημαίνει πως είμαστε καλύτεροι από αυτούς, οι οποίοι υπογράφουν το συμβόλαιο-σύμβαση. Είμαστε όμως, στην πλειοψηφία μας, λίγο πιο ειλικρινείς.
 http://www.protagon.grΝίκος Κακαρίκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου