Διπλά και τριπλά αδικημένοι συνάνθρωποί μας έχουν την ατυχία να πάσχουν από πάθηση που χαρακτηρίζεται επίσημα ως σπάνια. Υποφέρουν, χωρίς όμως να μπορούν να ελπίζουν σε μεγάλη βοήθεια από τους γιατρούς. Διότι, επειδή ακριβώς πρόκειται για σπάνια πάθηση, η επιστημονική εμπειρία είναι φτωχή, άρα οι αντικειμενικές δυνατότητες για έρευνα και πρόοδο στην αντιμετώπιση πολύ περιορισμένες, συγκριτικά με τις πιο διαδεδομένες παθήσεις. Η σιχαμένη αντίληψη της εποχής μας που συναρτά την Υγεία με τους όρους της Αγοράς κλειδώνει αυτήν την παράλογη αδικία με σφραγίδα το ανέκφραστο και κυνικό πρόσωπο του κάθε απάνθρωπου νεοφιλελεύθερου.