Περιφέρουμε το πλεόνασμα συμφοράς μας πεφήφανοι στα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Οταν η συμφορά συμφέρει, λογαριάζε την για πόρνη όπως έλεγε κι ο Ελύτης.
Θα μεγαλώσει κι άλλο αυτό το πλεόνασμα. Γιατί είναι εύκολο να κόβεις με
το μαχαίρι κρέας. Είναι εύκολο να βάζεις στο κρεβάτι του Προκρούστη
ανθρώπινες ζωές και να κόβεις ότι περισσεύει. Κι αυτό το περίσευμα να το
παρουσιάζεις σαν αποταμίευση. Ο καθένας μπορεί να κόψει κάτι και να
μαζέψει στην άκρη πλεονάσματα. Εχεις π.χ. πεντακόσια ευρώ, και πρέπει να
περάσεις ένα μήνα. Δεν τρως, δεν κυκλοφορείς, κάθεσαι ακίνητος σε μια
καρέκλα χωρίς να κάνεις τίποτα. Αν επιζήσεις μέχρι το τέλος του μήνα και
δεν έχεις ψοφίσει, καλείς τους φίλους και τους ανακοινώνεις περήφανα.
Εχω στην άκρη πεντακόσια ευρώ. Τα κατάφερα.
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
Προ πάντων, ξεπαγώνουμε
Το μέλλον της χώρας προεικονίζεται τούτη τη στιγμή στον τρόπο λειτουργίας του δημόσιου συστήματος υγείας και παιδείας, δηλαδή στον τρόπο που αποδιαρθρώνονται: από μια προηγούμενη σχετικά ημισταθερή κατάσταση, με δομικές αδυναμίες, αλλά ευρισκόμενα σε αδιάφορη ισορροπία, σε μια κατάσταση επιταχυμένης εντροπίας, σε μια ισορροπία ασταθή, όπου όλα τα επιμέρους δομικά στοιχεία ωθούνται σε όλο και χαμηλότερη διαφοροποίηση, όλο και χαλαρότερη οργάνωση και συναρμογή, με όσο το δυνατόν μικρότερη δαπάνη ενέργειας, εντέλει σε διάλυση.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)